Nieuws

Op de Floriade op het eiland Utopia, tegenover de skyline van Almere, ligt de Wilde Weelde Stad, de tuin van Wilde Weelde.  


Maandag 13 september 2021 ging de eerste schop de grond in. Een week voor de opening werden de laatste puntjes op de i gezet en zeven maanden na de eerste schop lag er op 14 april, de openingsdag van de Floriade, een prachtige tuin waar heel veel Wilde Weelde-leden een (groen) steentje aan hadden bijgedragen. Een tuin om heel trots op te zijn!

Zo’n megaproject, waar heel veel mensen en bedrijven aan hebben meegewerkt, waar ik weet niet wat voor geregeld, gepland, afgestemd moet worden, kan niet zonder een projectcoördinator. En met Franne Ravensbergen (Seasons Gardening) hadden we een kanjer! We laten je graag wat nader met haar kennismaken.

Waar ben je geboren Rijnsburg Zuid-Holland
Burgerlijke staat single
Woont in Wognum
Opleiding Hogere Hotelschool Leeuwarden
1e baan Projectassistent ICT Centerparcs
Sport tuinieren? 😉
Vervoermiddel mijn uit Engeland geïmporteerde Kangoo
Boek al zolang niet aan lezen toegekomen, maar Lost Gardens of Heligan van Tim Smit. Het boek was voor mij, 15 jaar geleden, een eye-opener en een goede introductie in de Engelse tuincultuur en historie
Film The Biggest Little Farm
Muziek dance, rock, indie, metal
Onmisbaar mijn laptop

Franne groeide op tussen de fresia’s en werkte later in de weekenden en vakanties in de rozenkas van haar vader. Na omzwervingen in de horeca en IT vertrok Franne in 2010 naar Engeland, startte een eigen bedrijf en ging werken als Soft Landscaper. De term bestaat in Nederland niet, maar houdt in dat je je bezighoudt met de aanplant, het onderhoud, snoeien enz. Met het RHS Diploma in Horticulture en het bij Capel Manor in Regents Park behaalde diploma Garden Design heeft Franne twee, lekker degelijke Engelse opleidingen op zak waar ze enorm veel geleerd heeft.

Rond 2019 (maar helemaal zeker weet ze het niet meer) is Franne lid geworden van Wilde Weelde. Op aanraden van Jasper Helmantel, voorzitter van Wilde Weelde. Op een beurs kwam ze met Jasper in gesprek over haar werk bij een traditionele hovenier. Souldestroying vond ze het (grond moet schoon, vuil op de kar, schoffelen en onkruid branden). Wat een opluchting te ontdekken dat er gelijkgestemde mensen in Nederland bestaan.

Hoe ben je projectleider geworden
Dat vraag ik me nog steeds af haha! Ik zat in de Verkenningsgroep (een werkgroep binnen Wilde Weelde red.) die moest onderzoeken of we als vakvereniging mee wilden doen aan de Floriade. Hoe het precies is gelopen weet ik niet meer, maar de Floriade wilde één contactpersoon. Ik heb er zelf de titel projectcoördinator aangehangen omdat ik niet het gevoel had dat de projectgroep een leider nodig had maar meer een spin in het gecompliceerde web van Floriade BV met zijn eisen, vergunningen, toegangspassen enz.

In mijn werk voor een IT-project voor Centerparcs heb ik gezien hoe de randvoorwaarden goed moeten zijn: besluitvorming, verantwoording, communicatie enz. In Engeland vond ik het ontzettend leuk om mee te werken aan de RHS Chelsea & Hampton Court Flower Shows. De georganiseerde chaos, maar ook het hebben van een einddatum, dat ligt mij wel.

Wat kwam er allemaal op je pad
Het is mijn taak om alles te weten. Ik hoef geen details maar wel de grote lijnen. Andere projectgroep-leden kunnen zich prima redden in hun eigen vakgebied, maar uiteindelijk moeten alle lijnen wel ergens samenkomen.
In het begin hebben we een grove planning opgezet voor de bouw, de vergunningen enz. Door de veiligheidseisen van het bouwterrein kwam er een enorme hoeveelheid werk en kosten op ons af. Iedereen moest een GPI-cursus (over werkveiligheid) doen. Zo moesten er passen aangevraagd worden, meewerkers geïnformeerd worden over het dragen van veiligheidsschoenen, hesjes en helmen.

Ook de logistiek op het terrein gaf hoofdbrekens. Een klein voorbeeld: De vrachtwagen die 4800 tegels zou leveren kon alleen over rijplaten bij de Wilde Weelde Stad komen. Maar die rijplaten lagen er niet. Wie was daarvoor verantwoordelijk? Floriade BV/ Arcadis/ DuraVermeer?

Mensen te pakken krijgen en zorgen dat ze doen wat ze beloven was vaak een dingetje.

Ik ben ontzettend blij en dankbaar dat we een goed projectteam hebben. Zonder dit team had de tuin er niet gelegen. Iedereen droeg op zijn eigen manier een steentje bij, het ontwerp, de feedback op het ontwerp, de revisie. De daaruit voortvloeiende bestellingen van materialen en planten. Het daadwerkelijk bouwen door de beste vakmensen die ik ken, daarna de aanplant. Maar ook de communicatie naar de leden, het inrichten van de website en social media.

Wat was het meest spannende om te regelen
Het openingsfeestje voor alle leden op 9 april. Ik had dit niet via de Floriade BV geregeld want daar kwam ik niet door de bureaucratie heen. Dus was alleen de Security bij de poort ingelicht dat er wat extra mensen kwamen. Nadat ze 40 mensen binnen hadden gelaten kreeg ik een verontrustend telefoontje van Security. Gelukkig kon ik ze geruststellen maar dat was wel even spannend. Zou ik binnen WW eindigen als dat mens dat een illegaal Floriade feest, met arrestaties nadien, had veroorzaakt? 

Waar ben je het meest trots op
Dat we ondanks corona en de negatieve publiciteit, als vereniging een prachtige tuin hebben neergelegd. Dat we heel veel lovende commentaren krijgen van bezoekers die in onze tuin inspiratie krijgen zelf iets groens in eigen tuin te doen. Ambtenaren, beleidsmakers, groendocenten, leerlingen, senioren, kinderen, gezinnen…

Als we onze schouders ergens gezamenlijk onder zetten kunnen we dus heel veel bereiken.

Zaterdagavond 9 oktober sluiten de hekken weer. Je hebt heel veel gewerkt en rondgelopen op de Floriade.

Welke drie andere tuinen moeten bezoekers absoluut ook gaan zien
Persoonlijk vind ik de tuin van Europarcs leuk door het gebruik van de verschillende bodembedekkende materialen (perzikpitten, hazelnoot mulch). De tuin van Lageschaar vond ik begin dit jaar erg mooi, maar ik ben er de laatste tijd niet meer geweest. De Classics & Future borders vind ik interessant. Hier hebben gevestigde en aankomende ontwerpers beplantingsplannen gemaakt voor borders gelegen op een schuine helling. Wat ik er interessant aan vind is dat sommige borders heel goed werken en onderhouden worden. Andere borders werken minder goed en wordt duidelijk hoe belangrijk het is om, naast ontwerp en aanleg, een goed onderhoudsplan te hebben. 

Ook het gebruik van zon-minnende planten op een op het noorden gelegen talud geeft weer stof tot nadenken, right plant, right place….

Het was overall een geweldige ervaring!

‘De tuin van De Wilde Weelde met de bank, de wand van boomstammen en overal het hergebruikte materialen is voor mij het duidelijke hoogtepunt van de Floriade. Het hergebruik van materialen zonder dat het afbreuk doet aan esthetiek én de natuur. Echt prachtig. Nadat ik hem ontdekte, ben ik ondertussen nog 4 keer op de floriade geweest en bezoek ik steeds de tuin als eerst, hij werkt kalmerend en sluit precies aan bij mijn wensen en uitgangspunten voor een tuin en een toekomstige woning.’

Reactie van een bezoeker op de website van Wilde Weelde

Tekst: Machteld Klees en Ivo de Vries Foto’s: Aart Hartog

Het hoofdontwerp van de Wilde Weelde tuin op de Floriade is een grote cirkel met daarbinnen een spiraalvorm. De cirkel en spiraal staan voor de natuurlijke kringloop en perfectie. Om die te bereiken formuleert Wilde Weelde 7 uitgangspunten die we uitdragen als ondernemers, ontwerpers, kwekers, hoveniers: de bodem is de basis, planten maken de tuin, we stimuleren biodiversiteit, werken gifvrij, klimaatbestendig & duurzaam en hergebruiken zo veel mogelijk materialen.

In de tuin staat een eik. Als je verder loopt over het pad, dat ook toegankelijk is voor bezoekers in een rolstoel, dan kom je bij een bank gemaakt van tegels. Daar kun je genieten van het uitzicht op de skyline van Almere, of terugkijken op het intieme groene ‘stadsplein’.
Het is een echte blikvanger in de Wilde Weelde-tuin, deze golvende bank. Vanaf het moment dat de Floriade opende is het een geliefde selfiespot. Veel bezoekers zijn ook nieuwsgierig naar de constructie. Een van de bedenkers van de golvende bank is Ivo de Vries, eigenaar van Gardening Angels.

Een korte kennismaking met Ivo de Vries:
Waar ben je geboren Gouda
Burgelijke staat getrouwd met Gemma en we hebben 3 kinderen: Zomer, Oek en Hinde
Woont in Houten
Opleiding Hoveniersopleiding in Breda,  GLR IN Frederiksoord en tuintherapie aan de HU in Amersfoort 
Eerste baan toen ik 14 was werkte ik wel 20 uur per week bij een boomkweker
Sport ooit volleybal, nu hovenieren
Vervoermiddel oldtimer Hanomag vrachtwagentje en een nieuwe bus met aanhanger. Helaas was elektrisch nog niet toereikend
Boek  ‘Misschien wisten zij alles: 313 verhalen over de eekhoorn en de andere dieren’ van Toon Tellegen. Dierenverhalen waarbij je gebaande paden verlaat
Film  FightClub (ik blijf een jongen)
Muziek De Kift. Persoonlijk uitgeroepen tot huisband van de Wilde Weelde
Onmisbaar inspirerende collega’s en kunstenaars:  Hundertwasser & Theo Jansen met zijn strandbeesten

Machteld Klees (tijdschrift Oase) interviewde Ivo de Vries over de tegelbank, voor het zomernummer (2022) van tijdschrift Oase. Het interview kun je hieronder lezen

Hoe kwamen jullie op het idee?
We wilden een bank die in de spiraal paste. Eigenlijk was het de bedoeling dat er een houten bank kwam. Het ontwerp schoot niet op, toen Emiel Versluis (hoofdontwerper Wilde Weelde tuin) met een schetsje kwam waaruit deze bank ontstond. Dat was een mooi proces, ik noem het ‘intercreativiteit’ als je samen verder komt dan alleen.

Hoe maak je zoiets?
Onder de bank ligt een fundering van stelconplaten. Hierop hebben we een mal gebouwd waar we zand in hebben gestort. Dat is speciaal zand dat zich sterk verdicht en hard wordt. Het liet zich goed in vorm brengen, glooiend maken, harken, aantrillen enzovoorts, net zolang tot de vorm van de bank goed was. Dat was heel belangrijk om de eerste laag tegels goed te kunnen leggen. Op de laagste punten werden sleuven gemaakt en met metselwerk een verbinding met de fundering. De bank is nergens helemaal vlak, waardoor water snel opzij wegloopt en het niet blijft staan. De eerste laag tegels werd los op het zand gelegd. Daarna werd laag na laag op elkaar vastgelijmd. In totaal bestaat de bank uit zeven lagen tegels.

Voor de te gebruiken tegellijm kregen we advies. De tegels kwamen van een bedrijf waar ik weleens overtollige partijen materiaal haalde. Ze hadden deze partij ‘winkeldochters’ en ‘b-keuze’ in de aanbieding, maar ze zijn prachtig. Als het lelijke tegels waren geweest was ik er niet aan begonnen. De techniek van de bank is gebaseerd op een eeuwenoude bouwwijze, het ‘tamboerijngewelf’ of de ‘Catalaanse’ boog. Deze bouwwijze stamt uit de Middeleeuwen en werd ontwikkeld in het Spaanse Catalonië. Door dunne lagen tegels op elkaar te plakken kunnen opvallend sterke boogconstructies worden gebouwd. Voor een uitgebreid artikel, kijk eens op www.lowtechmagazine.be en zoek op ‘tamboerijngewelf’.
We konden een laag tegels per dag doen, daarna moest de lijm drogen. Wel was het spannend of het niet zou vriezen voor de lijm was uitgehard, maar dat ging gelukkig goed. Ook was het opletten met de vallende wilgenblaadjes, die maakten vieze vlekken op de tegels. We hielden de bank dan ook steeds met een zeil afgedekt. Tot slot is de bank geïmpregneerd, dat maakt het materiaal minder kwetsbaar.

Het spannendste was het moment dat het zand eronderuit gegraven werd, maar de bank bleef mooi intact.

Wat vond je het leukste?
Dat is wel dat er door heel veel verschillende mensen is meegewerkt. Vlak voor de coronacrisis begon werd ik lid van Wilde Weelde. Voor mij was het een natuurlijke manier om tijdens het werk veel mensen te leren kennen.
Ook in particuliere tuinen maak ik graag bouwwerken en mozaïeken, met verschillende materialen. Ik werk vaker met mallen en zand of klei. Daarmee kun je goed bogen en andere leuke vormen metselen, bovendien zijn bogen heel sterk. Bouwwerken maken zonder waterpas, maar die wel jaren meegaan is heerlijk om te doen.

Ivo de Vries is tuinontwerper, hovenier en lid van Wilde Weelde, www.gardeningangels.nl

Tekst en Foto’s: Gerben Welles

De zon schijnt volop als ik om 8.30 uur het Floriade terrein op ga. De tuin ligt er prachtig bij en het is een lust om de vele vogeltjes te zien en te horen. Eerst even koffie maken en het schepnet klaarleggen voor de kinderen die waterbeestjes willen gaan zoeken straks.

Vanaf 10 uur komen de eerste bezoekers binnen gedruppeld.
Een dameskoppel uit Brighton UK was meteen enthousiast. Ze hadden de Chelsea Flower show gezien, en ook de Floriade 2012 in Venlo, en deden nu een paar dagen Nederland. Een man uit Frankfurt vroeg of er in Duitsland een zustervereniging was van de Wilde Weelde want hij had hele goede plannen en zocht naar iemand voor de uitvoering daarvan. Daarna waren er dames uit Tsjechië die alleen voor de Floriade naar Nederland waren gekomen. Morgen hadden ze een rustdag en dan gingen ze weer naar huis. Een echtpaar uit de USA maakte een Rijnreis vanuit Zwitserland met als eindbestemming Amsterdam. Ze hadden over de Floriade gehoord en besloten het te bezoeken ‘ Amazing garden’ riepen ze. Bezoekers uit Finland, België, Japan, United Kingdom, België.

De leerlingen van Amsterdamse scholen, die een bezoek aan het Bostheater brachten, klommen in de rioleringsbuizen of gingen op zoek naar waterbeestje. Al met al een leuke gezellige boel.

De kinderen lieten mij spontaan rupsjes, lieveheersbeestjes en torretjes zien. 

De dames die elke 3 weken de Floriade bezoeken en altijd even in onze tuin gaan zitten om zich te verwonderen zijn er; medewerkers van architectenbureaus die een bedrijfsuitje hadden; studenten van een opleiding uit Velp. Allerlei bezoekers die de deur van de houten bak met bodemleven opentrekken.

De gids die op Utopia de rondleidingen verzorgt, vraagt of ik de bezoekers uit Egypte en de UK wat in het Engels over de tuin wil vertellen. Onze tuin wordt als hoogtepunt van de rondleiding op het eiland gezien en is daarom het eindpunt van de rondleiding.

Een docent van Aeres Hogeschool, die met excursies op de Floriade altijd de Wilde Weelde Tuin bezoekt vanwege het bijzondere ontwerp, vindt de tuin steeds mooier worden.

Ik spreek degene die verantwoordelijk was voor het bidboek waarmee, ruim 10 jaar geleden, de Floriade naar Almere is gehaald. Er is achter de schermen veel gebeurd zoals de versnelde aanleg van een bredere A6 en een breder spoor. Het kost niet alleen veel geld, maar het heeft Almere ook al veel gebracht ten voordele van de stad. Ook fijn om te horen. 

Er worden enorm veel foto’s en filmpjes gemaakt. Dat zal met het cortenstalen bord van de Wilde Weelde dat binnenkort in de tuin komt te staan, nog meer bekendheid genereren voor de vakvereniging. Al met al een heerlijke dag en nu de mensen verdwijnen komen de vogels weer terug.

De Floriade staat volop in bloei, een mooi moment om de tuin nu te komen bezoeken.

Een groene groet van Gerben Welles van Speeltoestel.nl (lid van Wilde Weelde en Springzaad) www.speeltoestel.nl

Floriade Expo 2022
Foto’s: Gerben Welles

Als je goed kijkt is er in een stedelijke omgeving ontzettend veel natuur te vinden. Op het eiland Utopia, tegenover de skyline van Almere, hebben we een nieuwe stad gecreëerd. De stad is een bijzonder ecosysteem; dynamisch en complex met hittestress, wateroverlast en achteruitgang van biodiversiteit. Er is van alles te leren over bodemleven, voedselkringlopen en wateropslag met behulp van planten.
De kracht van de stad is dat er legio mogelijkheden zijn om de natuur een handje te helpen.

Het ontwerp is tot stand gebracht door het ontwerpteam dat bestaat uit Emiel Versluis (Vis à Vis Ontwerpers), Ivo de Vries (Gardening Angels) en Huub Zoontjes (hzoontjes, bureau voor tuin & landschap)
Een snelle kennismaking met de hoofdontwerper, Emiel Versluis.

Geboren op eerste paasdag

Burgelijke staat Getrouwd

Woont in de oude vesting Woudrichem met een kleine stadstuin, groene daken en in het buitengebied nog een poldertuin.

Opleiding Leuke Lagere Agrarische School, verkorte opleiding Middelbare Tuinbouwschool; hoveniersopleiding en daarna extra lang Kunstacademie; Architectonische Vormgeving

Eerste baan Al tijdens de kunstacademie begonnen met ons ontwerpbureau en nu inmiddels al 28 jaar onderweg.

Sport Sinds 5 jaar sloeproeien, en fanatiek. 2 jaar geleden tussen de Corona lockdowns de Elfstedentocht geroeid in 33 uur.

Vervoersmiddelen Fiets en Suzuki Jimny (ons werkpaard in de poldertuin)

Boek Laatste boek waar ik tijd voor had: De Tovenaar en de Profeet van Charles C Mann, en gaat over 2 mannen die vanuit de wetenschap en technische kennis en anderzijds vanuit het belang voor behoud van de natuur oplossingen zochten voor de problematiek waar we

heden ten dage op het gebied van klimaatverandering en voedselvoorziening mee te maken hebben. En dat al voorzagen voor de tweede wereldoorlog. 

Film Seaspiracy; documentaire over een klimaatramp die zich voltrekt waar we nauwelijks weet van hebben. Als het wat luchtiger mag zijn; serie The New Pope (Netflix)

Muziek geen echte voorkeur, klassiek of pop. Laatste wat ik regelmatig hard kan zetten is Beirut van Ibrahim Maalouf

Onmisbaar vrijheid van creativiteit; met creativiteit vind je overal een oplossing voor.

En natuurlijk het oplaadsnoer voor mijn mobieltje😬

Wilde Weelde Stad, je tweede natuur

Het hoofdontwerp is een grote cirkel met daarbinnen een spiraalvorm. De cirkel en spiraal staan voor natuurlijke kringloop en perfectie. Om die te bereiken formuleert Wilde Weelde 7 uitgangspunten die we uitdragen als ondernemers, ontwerpers, kwekers, hoveniers: de bodem is de basis, planten maken de tuin, we stimuleren biodiversiteit, werken gifvrij, klimaatbestendig en duurzaam en hergebruiken zo veel mogelijk materialen.

Omzoomd door een levende stadsmuur omarmen we een plek waar we mens en natuur samen laten komen. Vanaf het wandelpad wordt je blik getrokken naar een imposante ronde gevel, de stadsmuur. Opgebouwd uit aanwezige boomstammen gecombineerd met betonnen duiker- en rioolbuis-elementen. Elementen die je ook in de stad tegenkomt en die we als vensters in de stadsmuur tot leven laten komen. De muur zit vol nestelplekken voor vogels. Gevelgroen zoals klimplanten en muurbloempjes (e.a.) vergroenen de stadsmuur.

Het begin van de spiraal staat voor de bodem. De bodem is de basis, het begin van alle leven. Hier kun je de bodem bestuderen; een composthoop, wormenhotel of gewoon een opgelichte stoeptegel; de bodem als basis. Alles wat onder en boven de grond leeft vormt bij elkaar het fundament van de groene stad.

Het plan is opgebouwd uit hergebruikte materialen. Almere is in de jaren 60 -70 ontstaan, toen de 40/60cm betontegel in zwang was. De spiraal wordt dan ook opgebouwd uit deze 40/60cm betontegel.

Aan een andere zijde hebben we een voedselbank bedacht. Het begrip voedselbank heeft misschien een negatieve klank. Wij laten zien hoe rijk het kan zijn om eten in je eigen omgeving te verbouwen. De voedselbank wordt gevoed door waterspuwers in de stadsmuur. Vanuit de voedselbank lopen we verder de spiraal af en komen we in het gedeelte van de groene, waterdoorlatende stoep. Een natuurlijke stoep waar overtollig regenwater gemakkelijk in weg trekt.

Iets verderop komen we bij de eik. Een eik levert een enorme bijdrage aan de biodiversiteit. Onderzoek heeft uitgewezen dat er minimaal 423 soorten organismen gebruik maken van de eik.

Lopen we verder over het pad, dat ook toegankelijk is voor bezoekers in een rolstoel, dan komen we bij een bank. Daar kun je genieten van het uitzicht op de skyline van Almere, of terugkijken op het intieme groene ‘stadsplein’. Voor de oever van het weerwater drijft een til, een kunstmatig eiland met ruimte voor het aqualeven in de stad. 

Vanaf de bank komen we in de binnencirkel, het meest groene gedeelte van de tuin. Een border met een grote diversiteit aan planten en een bloemenweide. Langs de helophytenfilter-oever loop je naar de poel, in het midden. De spiraal loopt door, de poel in. De poel is de bron van het leven en de cirkel die dit plan rond maakt.

Meer over de Wilde Weelde Stad door Emiel van Visavisontwerpers in een film van Ton Kraayenvanger

Tekst en foto’s: Dennis Meppelink van hoveniersbedrijf Meppelink

Laat me je meenemen in de Wondere Wilde Weelde tuin op de Floriade.

Bij aankomst was ik aangenaam verrast door de indrukwekkende tuin die de Wilde Weelders hebben aangelegd.

Tijdens de aanleg van deze tuin heb ik een aantal dagen meegewerkt, maar als het dan klaar is en je ziet de planten groeien, dan is dat toch nog weer heel wat anders.

In het eerste weekeind na de opening van de Floriade zijn er veel bezoekers geweest die een wandeling in onze tuin hebben gemaakt. Ik heb veel mensen gesproken die onder de indruk waren.

‘Jullie tuin is af’ of ‘Het voelt goed deze tuin’.

De bezoekers kwamen van over de hele wereld: Tsjechië, België, Duitsland, Wales en zelfs mensen uit de Verenigde Staten. Bezoekers die speciaal hebben gewacht om naar Nederland te komen om de Floriade te bezoeken.

Twee dames uit Wales hadden een grote boodschappentas met een soort kabouters bij zich. Dat waren de mascottes van een tuinbouwtentoonstelling, 30 jaar geleden in Wales. Al die mascottes gingen op de foto. Bijzonder dat mensen de moeite nemen om tassen vol met knuffels naar Nederland te slepen. Uiteraard waren er ook veel inwoners uit Almere met een jaarkaart die zeker van plan zijn om binnenkort weer een keer langs te komen.

Een van de eerste dingen die ik heb gedaan is het neerleggen van een schepnetje en een teiltje. Kinderen kunnen daarmee in de vijver op zoek gaan naar onderwaterdiertjes. Watertorretjes, watervlooien, cyclopen en kikkervisjes werden het meest gevangen. 

Niet alleen de kinderen vonden het leuk. Ook ouders en grootouders waren actief in de weer met een schepnetje.

Bezoekers maken volop foto’s en ze genieten van de zon op onze tegeltjesbank. De lepelkettingen vormen misschien wel het meest besproken onderdeel van de tuin. De lepels zijn zo verbogen dat er een ketting van is gemaakt. Er sijpelt water vanaf de waterspuwers langs de lepels naar beneden om daar in de tuin terecht te komen.

Kom langs op het Eiland Utopia op de Floriade waar naast de Wilde Weelde tuin meer groene projecten te zien zijn en laat je inspireren.

Groetjes,

Dennis Meppelink van hoveniersbedrijf Meppelink in Erica

Tekst: Hanneke van Marseille – Tuinen van Marseille

Toen de vraag kwam of ik een tuin wilde toelichten voor de Wilde Weelde- nieuwsbrief moest ik meteen aan deze tuin denken. Vooral omdat ik hoop dat deze opdracht hét voorbeeld is van hoe een bedrijventerrein met te veel bestrating, kan veranderen in een bedrijfstuin. Alle lof dus voor de opdrachtgevers!

Caroline Pluvier vroeg mij dit ontwerp over te nemen van. Zij is ook Wilde Weelde lid.

Het is altijd spannend een opdracht van iemand over te nemen. Ik durfde het aan omdat het een heel leuke opdracht is. Deze voormalige parkeerplaats van een kunstenaarscollectief ligt midden in een gebied met bedrijven met uitsluitend volledig dicht bestrate ‘voortuinen’.

De eigenaren besloten dat het terrein volledig tuin moest worden. De metro stopt 200 meter verder en  Amsterdam is op fietsafstand. Een deel van de bestrating moest blijven in verband met levering van materialen, vervoer van kunstwerken etc. Er hoefden nog maar 2 auto’s geparkeerd te kunnen worden.

Er moest wel ruimte blijven voor samenkomsten. Bij dit kunstenaarscollectief werken meerdere mensen en dat betekent dat af en toe veel personen tegelijkertijd gebruik maken van de buitenruimte.

Om het zo groen mogelijk te maken moesten we de hoogte in. Hoog genoeg voor levering met een vrachtwagen. Dat hebben we gerealiseerd door een grote pergola te bouwen die we naar de zijkant doorgebouwd hebben om de naast gelegen hoge gebouwen aan het zicht te onttrekken. Tegen deze pergola groeien klimplanten; Lonicera, Wisteria, Clematis etc. Door deze weelderig begroeide overspanningen is het terras ook meer omsloten. Het terras heb ik omrand met verhoogde plantenbakken van oude, gebroken trottoirtegels en gestapelde onbehandelde eikenhouten bielzen. Op de bielzenrand kunnen mensen zitten. Zodoende zijn er altijd voldoende zitplaatsen en hoeft er niet gesleept te worden met tafels en stoelen als er iets te vieren valt.

Achter de verhoogde borders heb ik gekozen voor deels inheemse beplanting, dáár mag het allemaal verwilderen. De lelijke hekken die rondom de hele tuin staan hebben we bekleed met schapenhek en de klimplanten zullen deze omheining met groen bedekken.

De verhoogde plantenbakken zijn gevuld met kruiden, bollen, diverse soorten vaste planten en drinkbakken voor vogels. Deze worden dagelijks gevuld.

De entree wordt omsloten door twee borders aan weerszijde van de inrit en links staat een flinke compostbak. Takkenrillen functioneren als afscheiding tussen de twee overgebleven parkeerplaatsen en de borders. De gevels laten we begroeien met Parthenocissus en een druif.

In de loop van de tijd valt er nog meer te verbeteren. Zo hebben we de regenpijpen niet afgekoppeld. Maar dat gaat alsnog gebeuren.

De foto’s zijn gemaakt vlak na de aanleg. De tuin ontwikkelt zich voorspoedig.

Tekst: Luci van Engelen

Wij zijn ons er vaak niet van bewust dat er zo dicht bij huis zoveel natuur aanwezig is.

Ik was eens op zoek naar gierzwaluwnesten in mijn buurt en zocht naar de vliegroutes van gierzwaluwen. Als ik een invliegopening in een gevel gevonden had en bleef staan om te wachten tot ik een gierzwaluw zag in- of uitvliegen, zag ik de bewoners verwonderd kijken naar wat ik aan het doen was. Ze wisten niet dat er een nest in hun gevel zat.

Zelfs bij de aanwezigheid van huismussen zie ik dat mensen geen idee hebben wat zich onder hun dakpannen afspeelt. Ze merken pas dat er iets is veranderd, als de huismussen niet meer in hun tuin rondvliegen. Dat kan zijn na een renovatie, waardoor de toegang tot de nestopeningen is geblokkeerd of na een rigoureuze kap- of snoeibeurt, waardoor de habitat van de huismus is verdwenen.

Heb jij je weleens afgevraagd waar toch die vleermuizen vandaan komen, die in de schemering rond jouw huis vliegen? Bijna niemand weet dat ze in de spouwen van huizen wonen en nestelen.

Nu de natuur onder druk staat en Nederland voor een enorme bouw- en verduurzamingsgolf staat, is het tijd om de alarmbel te luiden.

Want willen we steden leefbaar houden dan moeten we de natuur versterken, ook in én om onze huizen en gebouwen. Laten we geen wijk meer bouwen zonder extra groen. Geen huis of gebouw meer zonder voorzieningen voor vogels en vleermuizen. Want door natuurinclusief bouwen en renoveren zijn we beter bestand tegen de effecten van klimaatverandering én dragen we direct bij aan de biodiversiteit.

Als particulier kun je met kleine aanpassingen aan je huis, dieren een plek geven. Dat hoeft niet altijd een nestkast te zijn. Beschouw je huis als een rots, een natuurlijke habitat voor dieren. Je kunt een dakpan omhoog leggen zodat vogels eronder kunnen. Je kunt groen aanplanten. Of als je een dakrand moet plaatsen, een spleetje openlaten zodat er een vleermuis achter kan. Het hoeft niet ingewikkeld te zijn.

Onze gebouwde omgeving wordt zo een plek waar we de ruimte delen met vogels, insecten en wilde planten. Dat is niet alleen goed voor de natuur, maar ook voor onze eigen gezondheid en welzijn.

Vogelbescherming Nederland roept in de ‘Petitie Natuurinclusief Bouwen’ op om de volgende maatregelen te verankeren in de nieuwe omgevingswet:

1. Natuur in de woning: in elke woning komt nestgelegenheid voor gebouwafhankelijke soorten zoals huismus, gierzwaluw en vleermuizen.

2. Natuur op de woning: alle platte daken worden dubbel gebruikt. In ieder geval voor zonnepanelen en/of vegetatie.

3. Natuur in de buurt: elke woning heeft uitzicht op natuurlijk groen. De openbare ruimte dient voor minimaal 30% uit groen te bestaan en er moet op wandelafstand toegang zijn tot openbaar groen.

Goed stedelijk groen zorgt voor verkoeling in de zomerhitte, zuivert de lucht en biedt volop ruimte aan mede-stadsbewoners, zoals huismus, gierzwaluw, merel of gewone dwergvleermuis.

Door de huidige crisis die we doormaken zie ik dat mensen steeds vaker erkennen dat natuur niet alleen belangrijk is voor planten en dieren, maar ook voor onze eigen gezondheid en geestelijk welzijn. Natuur is de plek om tot rust te komen, waar koelte gevonden wordt. Het zou mooi zijn als dat bewustzijn groeit.

Kijk voor inspiratie en oplossingen op bouwnatuurinclusief.nl

Tekst: Luci van Engelen van Engelen Bloemenweiden