De favoriete plant van .. Niviarsiaq

Tekst en foto’s: Eef WIllems (Arnica kwekerij)

Had je me een paar jaar geleden gevraagd wat mijn favoriete plant was, dan was dat makkelijk: het wilgenroosje. Het helpt daarbij enorm als je maar een paar planten kent en het breedbladig wilgenroosje (Chamaenerion latifolium) is een opvallende verschijning. In die tijd bestond mijn leven uit varen op Groenland waarbij we vaak lange wandelingen maakten. In een landschap dat van afstand kaal en onherbergzaam lijkt, zak je van verwondering op je knieën als je ineens zo’n kleurig, teer en kwetsbaar bloemetje ontdekt. Als het dan ook nog de nationale bloem van Groenland blijkt te zijn en door de Groenlanders liefkozend Niviarsiaq (lief klein meisje) genoemd wordt, dan wordt het vanzelfsprekend je favoriete plant.

Sindsdien is er veel veranderd in mijn leven. In november 2019 hebben we de Arnica kwekerij in Dwingeloo overgenomen. Het schip ligt te koop, het anker is uitgegooid in Drenthe. Na bijna 35 jaar een varend bestaan te hebben geleid, leer ik nu langzaam de bodem en de planten kennen. Toen ik op een dag, tijdens het wieden, aan Daniël (onze medewerker) vroeg wat voor plant ik uit de grond wilde trekken, antwoordde hij: een wilgenroosje. Ho, stop… die mocht niet weg, dat was mijn favoriete plant! Zorgvuldig vonden we een nieuwe plek voor haar maar het is nooit geworden wat ik verwachtte: er komen bij dit veel te grote en toch schriele Nederlandse wilgenroosje geen dierbare Groenlandse herinneringen boven. Hoog tijd voor een nieuwe favoriete plant!

En dan wordt het lastig.
We kweken naast valkruid (Arnica montana) een honderdtal inheemse wilde planten. De geneeskrachtige soorten hebben een streepje voor bij me, puur uit interesse. Maar ook de planten van de rode lijst zijn natuurlijk speciaal. De enige die beide boxen tikt is Arnica, maar dat vind ik een beetje flauw, te voor de hand liggend.
Ik denk nog even verder. Het lukt me nog niet om al onze planten in elk stadium te herkennen, maar gelukkig is Daniël er. Geduldig wacht hij tot ik het zelf weet, en als ik de eerste keer fout gok wacht hij rustig nog wat langer. Ik zie de planten nu voor de 2e keer in bloei en begin langzaam favorieten te onderscheiden.
Eerst schiet knoopkruid en grote pimpernel me te binnen, maar Jacobsladder en de paarse morgenster zijn ook prachtig. Van de bodembedekkers word ik zo blij van een veldje bloeiend grootbloemig muur, wilde tijm of penningkruid, dus kiezen… Hoe doe je dat??

Ik herinner me dat we Daniël vroegen naar zijn favoriete plant. Je zag hem in gedachte door de lijst lopen en als ras-tuinman gaf hij waarschijnlijk het enige kloppende antwoord: ik vind ze allemaal even mooi.
Zo groot is mijn hart niet… maar ik hak de knoop door. Deze week is mijn favoriete plant kruisbladige wolfsmelk (Euphorbia lathyrus). We hebben een paar planten zo groot als struiken! Er zijn blijkbaar zaadjes bij de compostbult gevallen en daar hebben ze het duidelijk naar hun zin! Niet medicinaal (zelfs giftig), niet op de rode lijst en niet in het ruige bergachtige landschap van Groenland, en toch prachtig.
Volgende week weer een andere, misschien wel bilzekruid. Nee, toch het grasklokje…

Plaats een reactie