Tekst: Jasper Helmantel – cruydthoeck
Mijn favoriete plant is zonder twijfel het Sneeuwklokje (Galanthus nivalis). Inderdaad, geen inheemse wilde plant. Mensen die mij niet zo goed kennen denken vaak dat ik alleen maar interesse heb in wilde planten en zeggen verontschuldigend: ‘Sorry Jasper dat we het over tuinplanten hebben’.
Mensen die mij beter kennen weten dat ik een onverbeterlijke plantenfanaat ben. Als er blaadjes en worteltjes aan zitten, ik vind ze allemaal leuk. Misschien is het als tegenhanger van mijn dagelijkse werk met wilde planten dat ik als liefhebberij juist allerlei exoten verzamel.
Zo heb ik een bescheiden collectie Pelargoniums, Begonia’s, Dahlia’s, succulenten, palmen en nog meer niet winterharde kuipplanten. Daarnaast ben ik dol op het kweken van groenten en in de tuin rond ons huis staan vooral borderplanten en geurende rozen, hoe gevulder, hoe liever. Ik val door de mand, want eigenlijk behoor ik ecologisch correct enkelbloemigen te promoten, waar bijen en vlinders mee uit de voeten kunnen. Beschouw dit dan maar als mijn ‘guilty pleasure’.
Maar goed, terug naar de niet inheemse sneeuwklokjes. Net als veel andere verwilderingsbollen zoals de Boerenkrokus en de Winterakoniet behoren ze tot de stinzenplanten. Deze groeiden al in de tuin van mijn ouderlijk huis. Ik denk dat het Sneeuwklokje een van de eerste bloemen is waar ik een herinnering aan heb. Maar dat kan ook komen door de onderstaande foto waarop ik samen met mijn oudere broer Arjan (rechts) sneeuwklokjes aan het plukken ben. Ik pleit er dikwijls voor dat we juist de kinderen in aanraking moeten brengen met natuur: ‘groene prikkels’ zogezegd, zodat ze daarvan gaan houden en er goed voor gaan zorgen. Jullie weten wat mijn vak geworden is, maar broer Arjan is in de autotechniek terechtgekomen. Het kan verkeren.
Ondertussen heb ik een bescheiden collectie van zo’n 50-60 verschillende sneeuwklokjes verzameld in mijn tuin en durf ik mij gerust een Galanthofiel te noemen. Door de jaren heen ben ik zes keer mee geweest op Sneeuwklokjesreis naar Engeland onder leiding van Sneeuwklokjesschrijfster Hanneke van Dijk. Op deze reizen bezochten we gala’s en bekeken we collecties van soms wel een paar duizend verschillende cultivars. Andere keren bezochten we landgoederen met hele valleien vol Sneeuwklokjes. Allemaal even fascinerend. Sommige Sneeuwklokjes wisselen voor honderden ponden van eigenaar. Zelf geef ik de voorkeur aan de meer betaalbare sneeuwklokjes die het gewoon goed doen en waar je na een paar jaar een mooi polletje van hebt. Daar wordt een mens vrolijk van. Het meenemen van sneeuwklokjes op reis is ook altijd een mooi avontuur. Op de hotelkamer kloppen we de grond van de plantjes en verpakken ze keurig met een klein beetje grond en het label in een plastic zakje. Zo kun je in een ruime lunchtrommel al snel 15-20 nieuwe sneeuwklokjes mee terug naar huis nemen.
Jasper Helmantel – Voorzitter Wilde Weelde – Kweker bij Cruydt-Hoeck