Boekrecensie

Permacultuur in je moestuin

Met de opdracht voor het ontwerpen van een buurtmoestuin op zak ging ik op zoek naar een boek over permacultuur dat me zou helpen om met permacultuur te gaan werken. Ik vond het boek ‘Permacultuur in je moestuin’, geschreven door Christopher Schein en Julie Thompson.
Op de achterflap van het boek trof me de zin: ‘het eerste permacultuur moestuinboek, geschikt voor het Nederlandse klimaat’. Dat leek me wel wat, want een Engelstalig boek dat ik gelezen had ging over grote tuinen met natuurlijke hoogteverschillen en ruime oppervlakten rond de woning. En dat is er in Nederland nu eenmaal niet altijd.

Die aanpassing tref je inderdaad aan in het boek. De vertalers, Lucas Brouns en Maranke Spoor, zijn deskundig en hebben veel voorbeelden van Nederlandse groentes en vaste planten gekozen die je kunt combineren bij de aanleg van een moestuin.

De opbouw van het boek is duidelijk. De auteur begint met de uitleg van de basisbegrippen. Het leest prettig want de auteur heeft een persoonlijke manier van schrijven. Permacultuur behoort tot het ecologisch tuinieren maar onderscheidt zich daarvan omdat er combinaties van groenten en vaste planten worden toegepast die elkaar versterken. Zo is de smeerwortel (Symphytum officinalis) een belangrijke plant omdat hij veel voedingstoffen bindt en de bodem verrijkt. Bladeren van de smeerwortel worden gebruikt om een soort compostthee van te maken die je rond de groenten giet.

De basis van de moestuin wordt gevormd door de fruit-of notenbomen, waaromheen groenten, één jarigen en vaste planten worden gezet die samen een zogenaamd ‘gilde’ vormen. Deze gildes hebben een opbouw in verschillende lagen waarin de planten verschillende rollen hebben. Zo is er naast de bindende rol voor voedingstoffen ook de rol van planten om een mulchlaag te vormen of stikstof te binden. Met deze basis van gildes kun je dus grotere ruimtes laten begroeien en voedselbossen vormen.

Na de basistechnieken volgen ideeën voor het ontwerp van de tuin, dat geeft veel inspiratie voor je tuin, en zelfs voor moestuinieren op het balkon. Het gaat vooral om goed observeren van de ruimte, om de samenhang tussen bijvoorbeeld licht en vocht te zien en daar vervolgens je ontwerp op te baseren.

Er staan goede lijsten in van planten die gebruikt kunnen worden voor de verschillende rollen in de gildes. Ik heb altijd wat moeite met het gebruik van exoten in permacultuur-tuinen zoals bijvoorbeeld de persimoen. Veel exoten zijn natuurlijk wel aantrekkelijk voor onze inheemse wilde bijen maar of het stuifmeel ook geschikt is voor voedsel en de voortplanting weet ik niet. Het mooie is natuurlijk dat wilde planten ruim baan krijgen in de kruidlaag van de gildes.


Ik vind het een praktisch boek, met mooie illustraties en tekeningen.
Een echte aanrader.

Gerdien Griffioen Tuinadvies en Ontwerp