Keuze van de kweker

Italiaanse aronskelk: Arum italicum

Een van mijn favoriete planten voor schaduwrijke plekken in de tuin is de Italiaanse aronskelk. Ik heb deze plant ontdekt toen ik hem in mijn eigen tuin uitprobeerde. Op een moeilijk plekje, onder een grote heester met permanente schaduw, stopte ik een paar knollen in de grond. Sindsdien houdt deze aronskelk stand en is in de late herfst en vroege voorjaar een aanwinst voor de tuin.

Van oorsprong groeit de soort rondom het Middellandse zeegebied. In de loop der eeuwen is de plant steeds verder over Europa verspreid geraakt doordat hij als sierplant is meegenomen en aangeplant. Je vindt deze aronskelk nu verwilderd in Nederland in bosranden en struwelen op schaduwrijke plekken. De Italiaanse aronskelk is de grote broer van de inheemse gevlekte aronskelk, Arum maculatum. Deze twee lijken erg op elkaar, maar er zijn toch een paar duidelijke verschillen. De Arum italicum onderscheid zich van de inheemse soort door de witte tekening van de nerven in het blad, de minder uitstaande bladvoet en de grootte van de bessen. Misschien leuk om te weten dat er voor de liefhebber ook nog een variëteit bestaat met een nog opvallendere witte tekening, Arum italicum ‘Marmoratum’.

Het fraaie van de Italiaanse aronskelk is dat het blad laat in de herfst tevoorschijn komt, juist als de rest van de beplanting in de tuin op zijn retour is. De bladeren ontwikkelen zich tot in de winter en blijven groen. Winterse kou lijken de op het oog tere bladeren niet te deren. Alleen bij sneeuwval kunnen ze wel eens platgedrukt worden door het gewicht van de sneeuw. In het vroege voorjaar komt de groei weer op gang en in mei komt hij in bloei. De bloem is niet uitbundig gekleurd, maar bestaat uit een tot 40 cm groot schutblad met een bloeikolf in het midden. De bloem van de aronskelk laat een aasgeur vrijkomen, hoewel ik deze zelf nooit heb waargenomen. Door de geur worden vliegen aangetrokken die de plant gebruikt als bestuivers. De vliegen worden onder in de bloem gevangen en bedekt met stuifmeel weer vrijgelaten.

Aan het einde van het voorjaar sterven de bladeren langzaam af en blijft alleen de uitgebloeide bloeiaar zichtbaar. Hierop ontwikkelen zich (giftige) bessen, die van groen naar oranjerood verkleuren. De bessen blijven tot ver in de zomer zichtbaar.

De Italiaanse aronskelk is heel goed in tuinen toe te passen op schaduwrijke plekken onder bomen of heesters. Hij is mooi te combineren met bodembedekkers zoals kleine maagdenpalm of mansoor waar de plant makkelijk bovenuit groeit. Zelfs in een kleine stadstuin kun je met enkele planten al een leuke toevoeging doen. Arum italicum is verkrijgbaar als knol in het najaar en het hele jaar door ook als potplant.


Jeroen Soontiëns (tekst en foto)
Tuincentrum Soontiëns