Onze eetbare siertuin

In de loop der jaren zijn de grenzen tussen de tuin en openbaar groen vervaagd. Zo ook de grens tussen een productietuin (van groente, fruit en kruiden) en een siertuin. Ik vind het prima. Een paar bloemenstruiken tussen de groente puur voor de sier of eetbare bloemen of kruiden in de bloemenborder zijn, voor zover ik weet, gemeengoed geworden bij een groot publiek.

Als voorbeeld van een eetbare siertuin geef ik een beschrijving van onze voortuin en hoe deze tot stand is gekomen met de eetbare haag langs het pad naast de tuin.
Als uitvoerend hoveniers hadden we lang geen tijd voor onze eigen (voor)tuin. Maar drie jaar geleden hebben we spontaan het tuintje ingericht: zonder plan en met planten die we leuk en lekker vonden en voorhanden hadden. Bij onze siertuin moet je niet denken aan een keurig uitgedachte border, maar eerder aan iets wilds of zelfs een ‘jungle’.

Poort met druif en Japanse framboos

Poort met druif en Japanse framboos

Als we nu uit het raam kijken, zien we hoe struisvaren (waarvan de jonge scheuten eetbaar, lekker en sierlijk in de sla zijn), mierikswortel, venkel, salie, daglelie met de eetbare bloemen en artisjok, afgewisseld met Oost-Indische kers en Verbena bonariensis die samen een vanzelfsprekend geheel vormen. Er is een toegangspoort met druif en Japanse framboos (Rubus parvifolius ‘Dorman Red’). De druif mag ook een beetje in de opgekroonde coniferen groeien.

Daarnaast staan bessenstruiken met daaronder munt, teunisbloemen en hier en daar een Japanse sierkwee. Deze laatste heeft mooie rode bloemen in het voorjaar en gele appeltjes in het najaar waar je lekker sap van kunt maken. De sierkwee kun je trouwens ook goed laten klimmen. Wellicht is de tuin niet sierlijk in de klassieke zin van het woord, maar hij raakt wel degelijk een gevoel van schoonheid in ons. We genieten er het hele seizoen van om naar te kijken, te onderhouden en van te oogsten.

Eleagnus umbellata 'Red Cascade'

Eleagnus umbellata ‘Red Cascade’

Eetbare hagen

In die zelfde tijd hebben we bij ons in de wijk eetbare hagen tot 1,50 m hoogte aangelegd. Naast de bekende bessenstruiken in allerlei kleuren hebben we ook geëxperimenteerd met struiken waarvan ik niet wist of ze goed in een lage haag te houden zouden zijn: Cornus mas, (gele kornoelje), Aronia (appelbes), Lonicera Cearulea (honingbes), Crataegus monogyna (meidoorn), Amelanchier Lamarckii, (krentenboompje) en ook een vruchtselectie van de Eleagnus umbellata, ‘Red Cascade’ (olijfwilg).

Deze laatste is een mooie karakteristieke struik/boom, maar met drie tot vier keer per jaar bijknippen lijkt deze ook goed in een haag te groeien. Het leuke is dat de talrijke vruchten aan de binnenkant van de struik zitten en dus niet door de snoei gehinderd worden. In een ander deel van de wijk hebben we in een andere soort olijfwilg aangeplant: Eleagnus angustifolia. Hoewel het zilverkleurige blad een mooi accent geeft, is het een echte afrader voor in een haag. Hij groeit dermate snel dat de struik/boom nauwelijks klein te houden is en de vruchtzetting is veel minder.

Rutger van Mazijk
www.persimoen.nl